Pachira - uprawa, pielęgnacja, cechy, rozmnażanie

Bank Nieruchomości - 1 rok temu

Pachira wodna (Pachira aquatica) - uprawa, cechy, pielęgnacja, rozmnażanie

W Azji roślina ta uchodzi za symbol finansowego powodzenia - przypisuje się jej magiczną moc przyciągania pieniędzy, co sprawia, że jest popularnie nazywana jako "drzewko pieniędzy" (z ang. “Money Tree”). Bez względu na to, czy masz już za sobą wiele lat praktyki ogrodniczej, czy dopiero stawiasz pierwsze kroki w świecie roślin doniczkowych, ten artykuł okaże się dla Ciebie cennym zasobem wiedzy o roślinie jaką jest Pachira.

O czym przeczytasz?

1. Charakterystyka Pachiry
2. Pochodzenie
3. Kształt i wygląd
4. Cechy charakterystyczne, owoce
5. Temperatura i swiatło
6. Wilgotność powietrza
7. Podlewanie
8. Gleba i nawożenie
9. Przesadzanie
10. Rozmnażanie
11. Czy Pachira jest rośliną trującą dla zwierząt?
12. Choroby i szkodniki

Pachira – charakterystyka

Pachira aquatica to roślina, która pochodzi z obszarów tropikalnych Ameryki Środkowej. Jej urok tkwi w dłoniasto złożonych, parasolowatych liściach, które koronują pień, tworząc gęstą koronę. Pachira w naturalnym środowisku kwitnie przepięknymi kwiatami o żółto-czerwonych lub ciemnopurpurowych barwach, z licznie występującymi pręcikami, a także wydaje owoce.

Pochodzenie - Pachira

Pachira wodna, znana również jako "drzewo pieniędzy" lub “drzewo szczęścia” pochodzi z Ameryki Środkowej, a konkretniej z Meksyku. To tutaj ta roślina dziko występuje i jest od wieków częścią tamtejszej przyrody. Rośnie na terenach podmokłych, w rozlewiskach oraz wzdłuż rzek. Jest rośliną charakterystyczną dla wilgotnych i tropikalnych regionów tego obszaru.

Warto zaznaczyć, że Pachira wodna jest popularnia nie tylko ze względu na swój wygląd, ale także z powodu jej symbolizmu i znaczenia w kulturach azjatyckich. W Azji jest uważana za symbol powodzenia w finansach oraz uznaje się tą roślinę za posiadającą magiczną moc przyciągania pieniędzy. Dlatego też jest tak chętnie uprawiana jako roślina domowa, zwłaszcza w kontekście feng shui, gdzie uważa się ją za emitenta pozytywnej energii

Kszałt i wygląd - Pachira

Choć Pachira w swoim naturalnym środowisku może dorastać do 15-20 metrów, to w warunkach domowych jej wysokość rzadko przekracza 1 metr.

Charakterystyczną cechą Pachiry wodnej są jej liście, które są parasolowate i dłoniasto złożone, o intensywnym zielonym kolorze. Są one osadzone na długim, wydrążonym pniu który rozszerza się ku dołowi, co nadaje roślinie wyjątkowego wyglądu. Górna część pnia jest stosunkowo wąska, a z niej wyrastają błyszczące, długoogonkowe, pierzastodzielne liście, tworzące gęstą koronę. W jej naturalnym środowisku, w tropikach, Pachira zakwita pięknymi żółto-czerwonymi kwiatami, często z licznymi pręcikami. Jednak w uprawie domowej kwitnienie jest rzadkie, głównie ze względu na trudności w zapewnieniu roślinie odpowiednich warunków tropikalnych.

Cechy - Pachira

Pachira to fascynująca roślina o wyjątkowych cechach. Jej najbardziej charakterystyczną cechą jest specyficzna struktura pnia, który zwęża się ku górze. Dzięki tej unikalnej budowie roślina jest zdolna do magazynowania wody, co jest niezwykle przydatne w jej naturalnym środowisku tropikalnym.

Innym interesującym aspektem Pachiry jest jej sposób kwitnienia. Kwiaty Pachiry otwierają się w nocy i zamykają się na dzień, co nadaje roślinie pewnej enigmatycznej aury. Roślina ta produkuje również duże owoce, które na początku są zielone, by w miarę dojrzewania stać się brązowymi. Wewnątrz owocu znajdują się nasiona, nazywane orzechami saba, które można spożywać na różne sposoby. Niestety, Pachira wodna zazwyczaj owocuje jedynie w swoim naturalnym tropikalnym środowisku - wynika to z tego, o czym już wspominaliśmy, a więc wyjątkowej trudności do odwzorowania tropikalnych warunków w uprawie domowej.

Mimo że Pachira rzadko kwitnie w warunkach domowych, jest rośliną, która może szybko rosnąć, jeśli zapewni się jej odpowiednie warunki, takie jak właściwe oświetlenie i podlewanie.

Dla miłośników zwierząt ważną informacją będzie fakt, że Pachira jest rośliną bezpieczną, zwłaszcza dla kotów. Nie ma więc obaw, że przypadkowe uszkodzenie tej rośliny przez zwierzęta prowadzić będzie do ryzyka zatrucia - Pachira nie jest rośliną trującą dla zwierząt i ludzi.

Pachira – uprawa i pielęgnacja

Pielęgnacja i uprawa Pachiry w warunkach domowych jest stosunkowo łatwa, co oznacza, że zdecydowanie każdy może sobie z nią poradzić. Aby osiągnąć efektywny rozwój draceny oraz kwitnienie, warto przestrzegać kilku podstawowych zasad:

Temperatura i światło

Pachira najlepiej rośnie w jasnych pomieszczeniach, ale toleruje również lekki półcień. Ważne jest, aby nie wystawiać jej na bezpośrednie słońce, zwłaszcza latem, ponieważ może doprowadzić to do żółknięcia liści.

Jeśli chodzi o temperaturę, latem wystarczy temperatura pokojowa, czyli około 23-25°C. Zimą Pachira powinna być przeniesiona do chłodniejszego, ale nadal stosunowo dobrze oświetlonego pomieszczenia, gdzie temperatura będzie nieco niższa - za optymalną temperaturę dla Pachiry w okresie zimowym uznaje się przedział 12-20°C.

Wilgotność powietrza

Zapewnienie odpowiedniej wilgotności powietrza jest istotne dla zdrowego wzrostu Pachiry. Zakres optymalnej wilgotności wynosi od 45% do 70%. W bardzo suchych warunkach mieszkaniowych, warto rozważyć użycie nawilżacza powietrza. Pachira jest rośliną, która nie wymaga warunków szklarniowych i z powodzeniem radzi sobie w zwykłych domach i mieszkaniach. Jednak należy unikać umieszczania jej w bezpośrednim sąsiedztwie włączonych grzejników.

W okresie wiosenno-letnim, wilgotność powietrza w naszych mieszaniach zazwyczaj mieści się w zakresie 60-70%, co sprzyja Pachirze. W okresie grzewczym, jesienią i zimą, wilgotność powietrza zwykle spada. Aby zadbać o odpowiednią wilgotność, warto regularnie zraszać liście rośliny miękką wodą o temperaturze zbliżonej do temperatury otoczenia. Alternatywnie, można rozważyć użycie nawilżacza powietrza w pomieszczeniu lub umieszczenie tacki z wodą w pobliżu doniczki.

Podlewanie

Podlewanie Pachiry to proces, który wymaga uwagi i dostosowania do różnych czynników. Kluczem jest utrzymanie równomiernego nawilżenia całego podłoża. Przed kolejnym podlaniem zawsze pozwalajmy glebie dobrze wyschnąć na całej głębokości. Warto zrozumieć, że ilość wody i częstotliwość podlewania zależą od wielu czynników, takich jak rodzaj podłoża, rozmiar rośliny oraz warunki otoczenia.

W okresie wiosennym i letnim, zalecane jest obfite podlewanie co 3-4 dni, w zależności od temperatury w otoczeniu. Zimą, podlewanie powinno być zdecydowanie rzadsze- wystarczy, że będziemy podlewali Pachirę raz na dwa tygodnie. W okresie zimowym powinniśmy podlewać Pachirę tylko wtedy, gdy wierzchnia warstwa podłoża całkowicie wyschnie, aby uniknąć nadmiernego nawodnienia.

Gleba i nawożenie

Idealne podłoże dla Pachiry powinno być przede wszystkim dobrze przepuszczalne. Odpowiednie jest podłoże uniwersalne z domieszką piasku lub perlitu - te rodzaje gwarantują najwyższą przepuszczalność podłoża. Po zakupie rośliny zaleca się przesadzenie jej do nowego podłoża, ponieważ Pachira źle znosi pozostawienie w ziemi produkcyjnej, czego konsekwencją może być nieprawidłowy rozwój rośliny.

Jeśli chodzi o nawożenie, Pachirę należy nawozić od marca do października (okres wegetacyjny), stosując w tym celu nawóz przeznaczony dla roślin zielonych lub doniczkowych. Aby uzyskać najlepsze efekty, można zastosować nawożenie na zmianę, używając zarówno nawozu organicznego jak i nawozu mineralnego. W okresie zimowym nawożenie należy ograniczyć, ponieważ roślina wówczas zwalnia swój wzrost.

Od wiosny do końca lata, zaleca się nawożenie Pachiry raz w miesiącu płynnym nawozem przeznaczonym dla roślin doniczkowych.

Przesadzanie

Małe egzemplarze Pachiry wodnej powinny być przesadzane co roku na wiosnę do większej doniczki. To zapewni im odpowiednią przestrzeń do wzrostu i rozwinięcia korzeni.

Jeśli mamy do czynienia z większym i starszym egzemplarzem Pachiry, nie ma potrzeby jej zbyt częstego przesadzania. Najlepiej jest to robić dopiero wtedy, gdy korzenie zaczną wychodzić z doniczki. Zazwyczaj przesadza się takie rośliny co kilka lat (2-3 lata).

Proces przesadzania Pachiry powinien być wykonywany ostrożnie, dbając o stosunkowo delikatne korzenie rośliny. Wybór odpowiedniej doniczki oraz świeżego, przewiewnego podłoża, jak opisano wcześniej, będzie kluczowy dla zdrowego wzrostu i rozwoju Pachiry.

Rozmnażanie

Rozmnażanie Pachiry wodnej opiera się na sadzonkowaniu dzięki czemu jest to proces stosunkowo prosty. Wiosną, przycinamy nowe pędy wyrastające z głównego pnia i dzielimy je na odcinki o długości około 10 cm. Każdy z tych odcinków powinien zawierać kilka węzłów. Następnie umieszczamy te sadzonki w doniczkach, wypełnionych specjalnym podłożem przeznaczonym do sadzonkowania.

Po około 20 dniach sadzonki powinny zacząć rozwijać korzenie. Istnieje również możliwość ukorzenienia ich w wodzie, jednak proces ten jest bardziej wymagający i potrzebne jest utrzymanie odpowiednich warunków. To oznacza temperaturę powietrza na poziomie 20-22°C, dostęp do rozproszonego światła słonecznego oraz wysoką wilgotność powietrza, która powinna wynosić około 80%.

Czy Pachira jest rośliną trującą dla zwierząt?

Pachira jest powszechnie uważana za roślinę nieszkodliwą dla zwierząt domowych, takich jak koty i psy, jeśli zostanie spożyta w niewielkich ilościach. Jednakże, nawet jeśli pachira nie jest uznawana za roślinę toksyczną dla zwierząt, spożywanie większych ilości liści lub części rośliny może powodować niewielkie dolegliwości żołądkowe u zwierząt, takie jak biegunka czy wymioty.

Pachira – choroby

Pachira wodna, jak wiele roślin, może być podatna na różne choroby i ataki szkodników. Oto kilka z nich:

Gnicie korzeni i pni: Gnicie korzeni lub pni Pachiry może być spowodowane nadmiernym podlewaniem i zbyt mokrą glebą. Aby uniknąć tej sytuacji, ważne jest, aby podlewać roślinę umiarkowanie, pozwalać glebie dobrze wyschnąć między podlewaniem. Jeśli korzenie zaczynają gnić, konieczne jest usunięcie zgnilizny i przesadzenie rośliny do świeżego podłoża.

Wciornastki: Obecność drobnych plamek na liściach lub brunatnienie części liści może wskazywać na obecność wciornastków. Te szkodniki często atakują liście, ssać sok rośliny, co prowadzi do zasychania i uszkodzenia liści. Zwalczanie ich może wymagać stosowania odpowiednich środków owadobójczych lub mechanicznego usuwania owadów.

Przędziorek chmielcowy: Jasne plamki, żółknięcie i opadanie liści to objawy ataku przez przędziorka chmielcowego. Ten szkodnik wytwarza charakterystyczne pajęczyny na liściach i może znacząco uszkodzić roślinę. Zwalczanie przędziorka chmielcowego może obejmować usuwanie dotkniętych liści, a także stosowanie insektycydów, które pomagają kontrolować populację tych szkodników.